دامنه با www یا بدون www و تاثیر آن بر سئو سایت

آدرس سایت با www یا بدون www؟ کدام یک برای سئو بهتر است؟ 

وقتی وب‌ سایت جدیدی راه‌ اندازی می‌ کنید، یک سری مسائل، در ابتدا بی‌ اهمیت به نظر می‌ رسد اما بعدا مشخص می‌ شود که واقعا اهمیت دارند. یکی از آن‌ ها مسئله استفاده کردن یا نکردن از WWW است.

وقتی در ابتدا به این مسئله فکر می‌ کنید، خیلی مهم به نظر نمی‌ رسد. حتی ممکن است اصلا اهمیتی به آن ندهید. وقتی در ابتدا درباره‌ اش تحقیق می‌ کنید، شاید در دنیای وب بیاموزید که این مسئله اصلا برای سئو سایت اهمیتی ندارد.

هرچند، وقتی دقیق‌ تر می‌ شوید، چیزهایی را کشف می‌ کنید که نمی‌ دانستید. برای من هم همین اتفاق افتاد، بنابراین این سفر را دنبال کنید تا یک بار و برای همیشه متوجه شوید کدام یک بهتر است.

1. تاریخچه کوتاه WWW
2. مزایا و معایب WWW و نبود WWW
   1. مزایا و معایب WWW
   2. مزایا و معایب نبود WWW
   3. کدام یک بهتر است؟
3. برای سئو اهمیت دارد؟
4. باید چه چیزی را انتخاب کنید؟

اگرچه حقیقت این است که برای سئو وب سایت ها مستقیما اهمیتی ندارد دامنه شما با WWW است یا بدون آن، اما باز هم می‌ تواند تاثیر اندکی بگذارد. چرا که می‌ تواند به صورت بالقوه، بر عملکرد تاثیر بگذارد (اگرچه به روش بسیار محدود) و عملکرد هم متقابلا بر UX اثر می‌ گذارد که در نهایت بر سئو، اثر گذار خواهد بود.

تاریخچه کوتاه WWW

چیزی درباره WWW وجود دارد که شاید تا به حال به آن فکر نکرده باشید. حقیقت این است که WWW یک ساب دامنه است. اما چون محبوبیت زیادی پیدا کرده است، بیشتر مردم این حقیقت را فراموش می‌‌ کنند.

می‌ دانید که شبکه جهانی وب (www) تنها چیزی نیست که در اینترنت وجود دارد. mail ،smtp ،(Post Office Protocol) pop ،ftp و کارکردهای مهم دیگری نیز دارید که همگی با زیر دامنه های خاص اجرا می‌ شوند.

در روزگار قدیم که اینترنت آنقدرها محبوب نبود و ایمیل، واقعی‌ ترین چیزی بود که اینترنت ارائه می‌ داد، یک وب سرور نام مستعار دامنه WWW را به آن اختصاص داد که درست مثل هر پروتکل دیگری بود.

دنیای وب طی زمان به محبوبترین چیز در اینترنت تبدیل شد. (گوگل نیز به نوعی کنترلش را به دست گرفت).

افراد معمولا URL ها را به صورت دستی تایپ می‌ کنند و اغلب WWW را مستثنا می‌ کنند. وبمستران متوجه این موضوع شدند و از دامنه‌ های بدون WWW به عنوان روش ارجح استفاده کردند.

این کار باعث شد مدیران وب با مشکل رو به رو شوند چرا که گوگل http://www.example.com و http://example.com را دو نهاد جداگانه می‌ بیند و بنابراین مشکل محتوای تکراری (duplicate content) مطرح می‌ شود. اگرچه اکثر وب‌ سایت‌ ها در حال حاضر به درستی از نسخه استفاده‌ نشده به نسخه اصلی ریدایرکت 301 می‌ دهند. باید دقت کنید که ممکن است برخی ارزش های لینک از طریق 301 ها از دست برود، بنابراین همیشه بهتر است همه بک‌ لینک‌ های شما به نسخه اصلی برسند.

مزایا و معایب آدرس وب سایت با www یا بدون www

نسخه‌ های با WWW و بدون آن مزایا و معایب خود را دارند. اجازه دهید آن‌ ها را بررسی کنیم تا بتوانید سریعا تصمیم بگیرید کدام‌ یک بهترین است.

جالب است که 2 وب‌ سایت به این موضوع اختصاص یافته‌ اند و خیلی زود به آن‌ ها می‌ پردازیم.

مزایا و معایب باز شدن سایت با www

www برای سال‌ های متمادی استاندارد بوده است. افراد زیادی هنوز www را وابسته به وب سایت ها می‌ دانند.

اگرچه این مسئله مزیت به حساب نمی‌ آید، خیلی هم به چشم نمی‌ آید. خواهید دید که WWW بخاطر روشی که وب کار می‌ کند، به شما اجازه می‌ دهد کارهای واقعا جالبی انجام دهید.

اول این که به شما اجازه می‌ دهد کوکی‌ هایی را تنها برای آن زیر دامنه WWW خاص، تعیین کنید. کوکی‌ ها به روش سلسله‌ مراتبی عبور می‌ کنند. یعنی اگر کوکی را برای www.domain.com تعیین کنید، به thing.www.domain.com هم بسط پیدا می‌ کند و به another.thing.www.domain.com هم می‌ رود و به همین صورت ادامه پیدا می‌ کند. فکر کنم حدس زده باشید؛ اگر کوکی برای domain.com تعیین کنید، به همه زیر دامنه ها می‌ رود.

معمولا کوکی‌ های سطح دامنه مثل شناسه‌ های session و اسکریپت‌ های ردیابی و آنالیز، از جمله کوکی‌ های مهمی هستند که در هر صورت از آن‌ ها استفاده می‌ کنید. هرچند، اگر بخواهید تصاویر خود را در زیر دامنه میزبانی کنید تا کوکی‌ های غیر ضروری را حذف کنید، نمی‌ توانید با تعیین کوکی برای دامنه اصلی این کار را انجام دهید. 

باز شدن سایت با www تضمین می‌ کند شما کوکی‌ ها را تنها به نسخه WWW می‌ فرستید که زیر دامنه های دیگر مثل static.domain.com یا img.domain.com را بدون کوکی می‌ کند.

دوما، زیر دامنه انعطاف‌ پذیری بیشتری دارد و حداقل دارای سامانه نام دامنه (DNS) است. این یعنی می‌ توانید از شبکه تحویل محتوا (cdn) به روش بسیار ساده‌ تر استفاده کنید.

یکی از معایب آن این است که WWW بسیار قدیمی است. بالاخره وب با تمام توان خود به عدم استفاده از WWW خو گرفته است، اما این کار باز هم زمان لازم دارد. منظورم این است شاید حتی دیگر از  URL ها هم استفاده نکنیم.

اما در حال حاضر تکنولوژی هنور بر پروتکل‌ های قدیمی تکیه دارد و www به دلیل کاربردهای گسترده و کارآمد خود به این زودی‌ ها از رده خارج نمی‌ شود.

مزایا و معایب سایت های بدون www

اگر از www استفاده نکنید، دامنه زیباتر و کوتاه‌ تری خواهید داشت. دامنه‌ های کوتاه‌ تر با سایت های رنک بالا ارتباط دارند اما این مسئله ممکن است فقط یک همبستگی ساده باشد.

همچنین، اگر از هیچ کوکی استفاده نکنید یا اگر کوکی‌ های شما در همه جا مورد نیاز هستند (از جمله تصاویر)، پس پهنای باند را ذخیره می‌ کنید چرا که نیازی نیست 4 بایت داده بیشتر ارسال کنید (www سه و نقطه پیش از نام دامنه شما چهارمین بایت است).

می‌ توانید بگویید به خاطر سپردن، هجی کردن، تایپ و گفتن دامنه ساده‌ تر است. این مسئله با ترافیک مستقیم ارتباطی ندارد چرا که 301‌ هایی وجود دارند که همیشه کاربران را به نسخه خوب دامنه می‌ برند اما ممکن است این ریدایرکت با کاهش ارزش لینک همراه باشد. به صورت ایده‌ ال باید همه بک‌ لینک‌ ها تنها به یک نسخه بروند به جای این که به دو نسخه تفکیک شوند. این مسئله بدون توجه به استفاده از WWW یا عدم استفاده از آن صادق است.

معایبی که این کار دارد اساسا برخلاف مزایایی است که برای نسخه WWW ذکر شد:

در ابتدا، نمی‌ توانید کوکی‌ های اصلی را تنها به دامنه اصلی محدود کنید چرا که همیشه به همه زیر دامنه ها می روند. اگر چه بیشتر وبلاگ‌ ها و وب‌ سایت‌ ها، تصاویر را روی همان دامنه میزبانی می‌ کنند و در هر صورت کوکی‌ ها ارسال می‌ شوند.

در درجه دوم، بکارگیری CDN دشوارتر خواهد بود چرا که نمی‌ توانید بدون اختلال در سایر چیزها مثل FTP و Mail، یک CNAME record را برای دامنه اصلی بدون www یا هر زیر دامنه دیگری تعیین کنید.

مشخص است که استفاده از نسخه بدون WWW امنیت کمتری نیز خواهد داشت، البته در صورتی که از HTTPS و کوکی‌ های ایمن استفاده نکنید.

همانطور که مشاهده می‌ کنید، دلایل کنار گذاشتن WWW کمی ضعیف هستند. اصلا به مسائل فنی اشاره نمی‌ کنند. به نظر می‌ رسد دلایل حفظ WWW قوی‌ تر هستند.

برای تصمیم‌گیری عجله نکنید. هنوز زود است! بخش بعدی را بخوانید تا دلیلش را متوجه شوید.

نمایش سایت با www بهتر است یا سایت های بدون www؟

بسیار خب، با توجه به آنچه گفتم به نظر می‌ رسد استفاده از WWW بهتر است. با این کار زحمتمان کم می‌ شود.

درست است. در واقع نمی‌ توانم به وب‌ سایت بزرگی فکر کنم که از WWW استفاده نمی‌ کند.

خب، راه‌ حل‌ هایی وجود دارد.

اگر چه به نظر می‌رسد باز شدن سایت با www بهترین گزینه باشد، راه‌ حل‌ هایی وجود دارد که نبود WWW را هم خوب جلوه می‌ دهد.

همه ما راه‌ حل‌ ها را دوست داریم، مخصوصا وقتی بخواهیم به نتیجه مطلوب برسیم، درست است؟ اگر در ذهنتان به این نتیجه رسیده‌ اید که واقعا می‌خواهید از دامنه خام (یعنی بدون WWW) استفاده کنید، پس نگران نباشد. روش‌ هایی وجود دارد.

در درجه اول، می‌ توانید از دامنه کاملا جداگانه‌ ای برای میزبانی محتوای دائمی خود استفاده کنید. برای مثال، یاهو از yimg.com برای میزبانی محتوای استاتیک خود استفاده می‌ کند.

مشخص است که نکته منفی این است که باید سالانه 8.99 دلار برای دامنه دیگر هزینه پرداخت کنید. هر چند خیلی هم نکته منفی به حساب نمی‌ آید.

اگر بخواهید، واقعا می‌ توانید از CDN بدون WWW استفاده کنید. CDN هایی وجود دارند که با استفاده از برخی تکنیک‌ ها مثل نام مستعار CNAME یا ANAME records، راه‌ حل‌ هایی پیدا کرده‌ اند.

برای مثال، Cloudflare از CNAME استفاده می‌ کند و برای CDN های بدون WWW در دامنه شما گزینه کاملا مناسبی است.

با توجه به همه راه‌ حل‌ هایی که امروزه در دسترس است، انتخاب بین آدرس وب سایت با www یا بدون www، بیشتر به موضوع با اهمیتی تبدیل شده است.

آدرس وب سایت با www یا بدون www، چه تاثیری بر سئو سایت دارد؟

در یک کلام، این مسئله (مستقیما) اهمیتی ندارد. از دیدگاه سئو سایت، تفاوتی ندارد که از WWW در نام دامنه خود استفاده کنید یا خیر. آنچه اهمیت دارد این است که نسخه اصلی داشته باشید و همه نسخه‌ های دیگر را به همان یک نسخه ریدایرکت کنید.

مطمئن شوید همه نسخه‌ ها را در نظر گرفته باشید. اگر چیزهایی مثل HTTPS و index.php/ را نیز در نظر می‌ گیرید، 8 ترکیب احتمالی خواهید داشت که همگی باید به یک مکان واحد اشاره ‌کنند.

مقامات گوگل هم همین نظر را دارند. اگر چه پاسخ بسیار منحصر به‌ فرد است.

استفاده حداقلی به معنای عدم استفاده نیست. منظور از این حرف‌ های خسته‌ کننده چیست؟ پس اگر دارای یک سایت قدیمی باشیم، استفاده کردن یا نکردن از WWW می‌ تواند بر سئو تاثیر بگذارد؟

خب، اگر درباره اش فکر کنید چیزهایی هست که می‌ تواند در طولانی‌ مدت تاثیر اندکی بر سئو بگذارد و اساسا با عملکرد سایت در ارتباط است. همانطور که می‌ دانید، وقتی مسئله به رتبه بندی وب سایت ها می‌ رسد، گوگل واقعا تجربه کاربر را در نظر می‌ گیرد و کاربران بیشتر از همه، سرعت را دوست دارند. بنابراین هر چه سایت سریع‌ تر باشد، معمولا رتبه بندی بهتری دارد. بارگذاری CDN ها و منابع استاتیک بدون کوکی، از جمله مواردی هستند که با سرعت سایت ارتباط دارند.

این مسئله برای وب‌ سایت‌ های کوچک‌‌ تر خیلی اهمیت ندارد. همان طور که در بالا توضیح داده شد، دو دلیل اصلی برای وجود WWW وجود دارد: 

1. می‌ توانید دامنه static.yourdomain.com، را به عنوان منبع ثابت بدون کوکی خود تعیین کنید. این کار سرعت سایت شما را اندکی بهبود خواهد بخشید. اگر چه، وقتی هزاران تصویر و میلیاردها بازبینی و درخواست را در نظر بگیریم، این کار کمک زیادی به سرعت خواهد کرد.
2. می‌ توانید ثبت CNAME را بدون هیچ مسئله دیگری اضافه کنید و بنابراین اتصال به CDN ها ساده‌ تر شده و محتوای شما سریع‌ تر در سراسر دنیا منتشر می‌ شود. 

هر چند اگر فقط بازار محلی هدف شماست، CDN‌ ها واقعا تفاوتی ایجاد نمی‌ کنند. اگر سایت کوچکی دارید، شاید تصاویر زیاد و همین‌ طور کوکی‌ های زیادی نداشته باشید.

در آخر همه چیز به سرعت ختم می‌ شود.

با توجه به سرورها و اتصالات اینترنتی که امروزه داریم، چند کوکی تفاوت زیادی در سرعت ایجاد نمی‌ کنند، اما می‌ تواند بر اساس محدودیت‌ های پهنای باند شما در قیمت تفاوت ایجاد کنند. می‌ دانید که هزینه‌ ها طی زمان روی هم جمع می‌ شوند.

اگر قرار بر مقایسه باشد، سرعت در بسیاری از موارد یکسان است. به مقایسه بین سایت‌ ما و سایت رقیب، یعنی Moz، توجه کنید. اگر چه آن‌ ها نیز بدون WWW کار می‌ کنند، تصاویر خود را در دامنه جداگانه با کوکی کمتر میزبانی می‌ کنند و محتوای دائمی مثل تصاویر و اسکریپت‌ ها را از طریق CDN منتشر می‌ کنند. 

از CDN استفاده می‌ کنند که تصاویر آن‌ ها را روی دامنه با کوکی کمتر میزبانی می‌ کند. نتیجه چطور است؟ خیلی با ما تفاوتی ندارند. ما از CDN استفاده نمی‌ کنیم و تصاویر خود را روی دامنه با کوکی کمتر میزبانی نمی‌ کنیم.

آدرس وب سایت با www را انتخاب کنیم یا بدون www؟

پاسخ نسبتا ساده است. اگر وبلاگ‌ نویس هستید و برنامه شما این نیست که به بزرگ‌ ترین سایت دنیا تبدیل شوید، واقعا مهم نیست کدام گزینه را انتخاب کنید. فقط هرکدام که دوست دارید را برگزینید. اگر واقعا از نسخه www خوشتان می‌ آید، آزادانه آن را انتخاب کنید. از داشتن URL های کوتاه‌ تر و زیباتر بهره می‌ برید که همیشه برای تازه‌ کارها خوب است.

اگر لازم است برای منابع دائمی CDN بدون کوکی بروید، می‌ توانید فقط از راه‌ حل‌ ها استفاده کنید. خیلی پیچیده نیستند و هزینه زیادی هم ندارند.

هر چند، اگر برنامه شما این است که وب‌ سایت بسیار بزرگی با هزاران تصویر و ترافیک بسیار زیاد راه‌ اندازی کنید، پس شاید بهتر باشد به حرف توسعه‌ دهندگان خود گوش کنید و نسخه WWW را انتخاب کنید. این کار در بلند مدت همه‌ چیز را ساده‌ تر می‌ کند.

به یاد داشته باشید که اگر نسخه اصلی را از قبل تعیین کرده‌ اید و گوگل آن را ایندکس کرده است، با همان نسخه ادامه دهید! ارزشش را ندارد همه زحمت‌ ها را دوباره متحمل شوید و رتبه بندی خود در گوگل را به خطر بیندازید تا فقط به نسخه WWW یا بدون آن تغییر کنید، مگر این که وب‌ سایت شما همین 2 روز پیش راه افتاده باشد و فقط یک صفحه داشته باشد. فقط مطمئن شوید 301 ها مرتب باشند و بر مهم‌ ترین مسائل، مثل نشر و توزیع محتوای عالی، تمرکز کنید.

اگر وب‌ سایت خود از قبل منتشر کرده‌ اید و موتورهای جستجو آن را در ایندکس خود قرار داده‌ اند، پس همان نسخه‌ ای که انتخاب کردید را ادامه دهید!

نتیجه‌ گیری

در پایان، روشن است که اگر بخواهید از پیاده سازی cdn ساده تر، گزینه‌ های DNS انعطاف‌ پذیر و محدود کردن کوکی‌ ها تنها به یک مکان، سود ببرید، WWW انتخاب ساده‌ تری است.

همینطور که اینترنت تکامل پیدا می‌ کند، عدم ریدایرکت دامنه به www و میزبانی مستقیم سایت شما در دامنه اصلی (بدون www) ساده‌ تر و ساده‌ تر می‌ شود. این کار باعث می‌ شود URL کوتاه‌ تر باشد.

حداقل برای سئو، این موضوع اهمیت دارد. اگر واقعا نمی‌ دانید چه کاری انجام می‌ دهید، بهتر است از WWW استفاده کنید چرا که همه‌ چیز را ساده می‌ کند. هر چند، اگر واقعا از دامنه بدون WWW خوشتان می‌ آید، باید بدانید راه‌ حل‌ هایی وجود دارد که به سادگی می‌ توانند مشکلات شما را حل کنند.

کدام نسخه را ترجیح می‌ دهید؟ و شمایی که از WWW  استفاده نمی‌ کنید، تا حالا با مسائلی که در بالا مطرح کردم مواجه شدید؟ در بخش نظرات از دانسته‌ های خودتان برای ما بگویید، واقعا کنجکاویم که بدانیم!