نظر دکتر علینقی،‌ صاحب‌ نظر در حوزه مدیریت نظام آموزش عالی درباره نرخ بیکاری در میان فارغ‌ التحصیلان دانشگاهی

ضعف کیفیت تحصیلات دانشگاهی یکی از مهمترین عوامل ناتوانی فارغ‌ التحصیلان در راه انداختن کسب‌ و کارهای جدید می باشد. البته کارآفرینی ویژگی‌ های خاص شخصیتی و تربیتی نیز می‌ طلبد، اما اگر فردی با داشتن ویژگی‌ های بالقوه از تحصیلات کیفی هم برخوردار شود، میتواند در این عرصه موثرتر باشد.

در عین حال، نباید از ضعف ساختار اقتصادی ایران برای جذب و رشد فارغ‌ التحصیلان غافل شویم. وقتی کسی از دانشگاه خارج میشود، حتی اگر خوب درس خوانده و تئوری‌ ها را یاد گرفته باشد، هنوز کار را بلد نیست.

اگر کشورها از یک ساختار اقتصادی بالنده و توانا برخوردار باشند، خواهند توانست تا فارغ‌ التحصیلان دانشگاه‌ ها را به خود جذب نمایند و با Mtroor ها و راهنمایانی که دارد، کار را به آنها بیاموزد. این مساله در اقتصاد ما وجود ندارد، یا خیلی کم است.

امروز حتی یک فارغ‌ التحصیل باکیفیت در یک دانشگاه یا موسسه خوب دولتی، مدتی بعد از ورود به یک بنگاه یا سازمان (به ویژه در سازمان‌ های دولتی و شبه‌ دولتی) به فسیل تبدیل میگردد. چون راهنما و مربی نداشته، کار را به درستی یاد نگرفته و بعد از مدتی به کارمندی بدل میشود که فقط به دنبال پر کردن ساعات اداریش می باشد تا حقوق ماهانه‌ اش را دریافت نماید. من به حال فارغ‌ التحصیلان خوبی که به این ترتیب وارد سازمان‌ ها می شوند، تأسف می خورم. زیرا نه تنها توانایی‌ هایشان رشد نمیکند، بلکه روحیه و فرهنگ کاری آنها نیز به شدت تنزل خواهد کرد.

بنابراین، فقدان رونق اقتصادی و فقدان بنگاه‌ ها و ساختارهای بالنده‌ ای که کاری برای انجام دادن داشته باشند، یکی از مهم‌ ترین عوامل بیکاری و عدم توسعه حرفه‌ ای فارغ‌ التحصیلان دانشگاهی می باشد. ضمن اینکه چون ساختار اقتصادی کشور برای جذب نخبگان آمادگی ندارد، برخی فارغ‌ التحصیلان دانشگاه‌ های خوب ما که بازار بین‌ المللی برای آنها وجود دارد دست به مهاجرت می‌ زنند.