ما رهبران شرکت خود را چگونه پرورش می دهیم؟
برای بهبود رهبری خودمان چه کارهایی انجام می دهیم؟ اگر روی قابلیت ها تمرکز داریم، رویکردمان به اندازه ی کافی عمل گرایانه نیست. تاد وارنر، بنیانگذار شرکت مشاوره ی لایک مایندز، در مجله ی کسب و کار هاروارد در مورد رابطه ی رهبران بزرگ با نظام های اجتماعی کسب و کار و تسلط بر چند روتین ساده برای کمک به رهبری مطلبی نوشته است.
وارنر در مطلب مذکور اینگونه نوشته: “رهبران دوست دارند به جای اینکه با مجموعه ای از قابلیت ها مقایسه گردند، در امور روزمره ی خود بهبود پیدا کنند. آنها دوست ندارند کسی نظریه ای انتزاعی از خصوصیات و ویژگی های رهبری خوب به آنان قالب کند”. او می گوید رویه های روزانه مثل نحوه ی آمادگی برای جلسات، در هر شرکتی متفاوت می باشد و هر سازمانی رویه های خاص خودش را دارد. برای اینکه بفهمیم در مدیریت کسب و کار خود، کدام یک از روش های موجود را باید به کار ببندیم می توانیم توصیه های زیر را مطالعه کنیم و به کار بگیریم. فرمول بهبود رهبری در سازمان ما، متأثر از رویه های خاصی است که در آن جریان دارد.
با ارزیابی خودمان شروع کنیم
توصیه ی وارنر این است که از روال روزانه ی خودمان شروع کنیم و ببینیم اجزای تشکیل دهنده ی آن چه چیزهایی هستند. آنها را روی کاغذ بیاوریم و ارزیابی کنیم. مشخص کنیم وقت خود را کجا صرف می کنیم و عاداتی که مثلاً در جلسات از آنها پیروی می کنیم کدام اند. او می نویسد “همین کارهای روتین می توانند فرصت هایی برای بهتر شدن در اختیار ما قرار دهند. عادات شخصیِ شکل دهنده ی آنها نیز به همان اندازه اهمیت دارند. باید ببینیم چه چیزی برنامه ریزی شده است و چه چیز ناگهانی. کجا همکاری و مشارکت می کنیم و کجا مدیریت؟ به حرف های چه کسی و چگونه گوش می دهیم؟ همه ی اینها می توانند مسیر بهبود را پیش چشمان ما قرار دهند.
بهترین رهبران خود را مورد بررسی قرار دهیم
حال وقت آن فرا رسیده که مشاهده کنیم بهترین رهبران شرکت ما در حال انجام چه کارهایی هستند. با کارآمدترین مدیران خود صحبت و حتی فعالیت های آنها را تعقیب نماییم. از آنها بخواهیم مهم ترین کارهای روزمره شان را بنویسند و در اختیار ما قرار دهند. وارنر می گوید با به کار گیری این روش ها در یک سازمان، افراد واکنش واقعاً خوبی از خود نشان داده اند. او می نویسد: “رهبران عملیاتی نمی توانستند دست از صحبت کردن درباره ی بهترین رویه های خود بردارند. آنها ایده هایشان در مورد بهترین شیوه ها را به اشتراک می گذاشتند و بلادرنگ به این ایده ایمان می آوردند که رهبری، یک هنر کاربردی است”.
در مورد رویه های روزمره بحث و تبادل نظر کنیم
به جای اینکه رهبران شرکت خودمان را با قابلیت هایی انتزاعی قضاوت کنیم، روی ساختار واقعی و روزانه ی شرکت خود متمرکز شویم. وارنر در این باره می گوید: “صحبت در مورد رهبری را به سمت کاربرد و بهبود بکشانید و از مباحثی مثل امتیاز آوری در ارزیابی ها و یا نظرسنجی های سالانه فاصله بگیرید”.
به دنبال فرمولی مشخص نباشیم
وارنر می گوید “تمرکز روی قابلیت های اسمی، ما را به این باور می رساند که رهبری موفق فرمول مشخصی دارد، در صورتی که اینطور نیست. رهبری در ساختارهای متعدد و به شیوه های گوناگون انجام می شود”. برای شروع می توانیم تلاش های خود را روی دو رویه ی روزانه ای که می خواهیم بهبود ببخشیم متمرکز کنیم و بازخور بگیریم. با بردباری و درک موقعیت خاص خود، می توانیم به آرامی و به مرور بهتر شویم.
