فرهنگ تولیدی زیربنای ارتقاء کیفیت تولید که ضرورت جامعه امروز است می باشد و تبیین شاخص های آن خواهد توانست تا راهگشای فرهنگ سازی در این زمینه باشد. به نظر من برخی از ویژگی های آن به شرح زیر است :
در فرهنگ تولید ناب، تولید هدف اصلی و کسب پول، هدف فرعی و ثانویه است که به دنبال آن تولید خوب می آید.
در فرهنگ تولید ناب، تولیدکننده محترم است نه هر فرد پولدار، هر چند که تولیدکننده می تواند پولدار هم باشد.
در فرهنگ تولید ناب، تولید کاری پر زحمت و با ارزش و در خور ستایش است.
در فرهنگ تولید ناب، تولیدکننده هنرمند محسوب می شود، نه زرنگ و فریبکار.
در فرهنگ تولید ناب، هنرمندان به دلیل نقش که در تولید مفهوم و اندیشه ای دارند محترم اند نه به دلیل نقش که برای تمسخر و … ایفا می کنند.
در فرهنگ تولید ناب، غایت آرزو هر فرد، تولید یک مفهوم، یک راه حل، یک کالا و یک خدمت است، و نه توانایی مصرف هر آنچه که آرزومند است، هر چند تولید کننده می تواند بهترین مصرف کننده نیز باشد.
در فرهنگ تولید ناب، تسهیلات دولتی به طرح ها و ایده هایی پرداخت می شود که مشکلی را حل و نیازی را در جامعه مرتفع و یا کیفیت زندگی در جامعه را بالا ببرند نه به گردش مالی و وثایق افراد.
اگر در جامعه، نیاز به احترام افراد مدیریت شود، تولیدکننده های زیادی متولد می شوند و همچون ورزشکاران و هنرمندان، جهانی خواهند شد. جامعه باید یاد بگیرید بیشتر به کسی احترام بگذارد که مشکلی را از او حل و یا راه حلی برای بهتر زندگی کردن ارایه می دهد.
در جامعه ای که افراد به خاطر مقام، پول و هنر غیر تولیدی مورد احترام هستند، کمتر استعدادی به سمت تولید میرود.
