جذب سرمایه برای استارت آپ ها همواره جزئی از هفت خوان کارآفرینی محسوب میشود که اگرچه نمی دانیم خوان چندم است ولی مسیری است که نمی توان آن را حذف نمود و حتما بایستی با تمام دشواری هایش پیموده شود.
دنبال حرف اول و آخر نباشیم که آن را ایده می گویند یا سرمایه یا تیم یا هر چیز دیگری، مهم این است که بدون جذب سرمایه خیلی از استارت آپ هایی که از تیم های قوی و ایده های مناسب و از مدل کسب و کار قابل اتکایی برخوردار بودند، امروزه وجود ندارند چون به علت عدم جذب سرمایه مناسب نتوانسته اند حتی شکل بگیرند تا اینکه بخواهند بر اثر چالش های پیش رو از بین بروند.
اینکه یک استارت آپ به علت شکست محو شود، خیلی ارزشمند‌تر از آن است که به علت عدم جذب سرمایه، شکل نگرفته حذف گردد. پس شاید جزو خوان های اول بتوان جذب سرمایه را نام برد ولی خوانی دشوار‌تر در ابتدای مسیر است که دست و پنجه نرم کردن با آن کمی پختگی می خواهد که با توجه به سن و سال اغلب کارآفرینان استارت آپ ها این شرایط و موعد زمانی برای مذاکره کمی غیر‌منصفانه است. لذا در اکثر استارت آپ های موفق دنیا جلسات مذاکره با سرمایه گذار توسط مذاکره کنندگان حرفه ای و مشاوران سرمایه گذاری و بازاریابی و حتی مشاوران حقوقی اداره و طراحی میشود و موسسان استارت آپ بیشتر به ایفای نقش می پردازند تا طراحی سناریو. البته متقاعد کردن این مشاوران برای همکاری، خود یک نوع مذاکره است و نوعی Pitch محسوب میگردد که بایستی بتوان باور مشاوران را برای همکاری جذب کرد حتی اگر قرار باشد به جای حق الزحمه به آنان سهمی از استارت آپ را ارائه کرد.
سرمایه مانند سایر اجزای استارت آپ از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد و کارآفرینان مجبورند برای تحقق آن تمامی تکه های پازل کسب و کار خود را به درستی سر جای خود قرار دهند.
جذب سرمایه در هر مرحله ای و از هر شخصیت حقیقی و حقوقی چه سرمایه گذار سنتی و چه سرمایه گذار خطر‌پذیر مراحل مختلفی دارد ولی یکی از شاخص ترین قسمت های آن جلسه اولیه معرفی استارت آپ و ایده به سرمایه گذار است که به آن Pitch deck گویند.
جلسه پیچ دک قاعده و ریزه کاری خود را دارد و ما اگر بخواهیم به آن از ارتفاع چند هزار پایی نگاهی بی اندازیم، می توانیم ماهیت آن را در سطر‌های ذیل ببینیم.
جلسه پیچ دک یکی از پرچگالی ترین انواع مذاکره می باشد که بایستی در بازه زمان کوتاهی جریان عظیمی از اشتیاق و تمایل در سرمایه گذار ایجاد شود.
این مذاکره پرچگالی در حالت کلی جریانی یک طرفه دارد؛ یعنی جریانی از سوی کارآفرینان به سمت سرمایه گذاران ایجاد میشود. وقتی که این قاعده در جهت دهی جریان، از بین برود و مانند سایر انواع مذاکرات شاهد یک جریان منطقی دو‌طرفه باشیم، آن وقت باید بگوییم که پیچ دک صحیحی را اجرا نکرده ایم.
منظور از یک‌طرفه بودن جریان از سوی کارآفرین به سمت سرمایه گذار این است که در یک پیچ دک اثر‌بخش طوری جریان اشتیاق و انگیزه برای سرمایه گذاری روی طرح از سوی کارآفرین و موسسان ایجاد میگردد که سرمایه گذار کاملاً تحت تأثیر قرار می گیرد و تمایل پیدا میکند روی طرح سرمایه گذاری کند و در صورت ایجاد این تمایل و انگیزه می توانیم بگوییم موضع و جایگاه مذاکره کنندگان نیز شکل می گیرد.
اگر این ایجاد جریان انگیزه و اشتیاق به درستی صورت بگیرد و حتی اگر سوالاتی از سوی سرمایه گذار شکل گیرد در واقع کمکی است در شکل گیری این جریان ایجاد انگیزه از سوی کارآفرین.
یکی از شهره ترین جلسات پیچ دک مربوط به استارت آپ AirBNB است که ۱۰ برابر انتظار اولیه پیش بینی شده توانست جذب سرمایه کند .
اصول طراحی محتوا یک پیچ دک توسط مبتکران مارکتینگ و مشاوران سرمایه گذاری طراحی و تهیه میگردد و توسط موسسان و کارآفرینان ارائه خواهد شد.
