استاد عزت‌الله فولادوند به نقل از یکی از دانشمندان فرانسوی گفته است “اطلاعات، دانش نیست”، اما اکنون در جامعه ی ما اطلاعات همان دانش قلمداد میشود. تازه اطلاعاتی که در صحت و سقم آن هم تردید وجود دارد.
فرانسوی ها می گویند دو چیز را نمی توان پنهان کرد: یکی عشق و دیگری سرما خوردگی! در هر دو بالاخره آدم لو میرود. یا دست و دلت میلرزد یا تب و عطسه همه وجودت را فتح میکند، اما بیماری که این روزها بسیاری از افراد به آن مبتلا شده اند، سرماخوردگی نیست. سرعت شیوع این بیماری از آنفلوآنزا بیشتر می باشد و از سرطان هم سلول های بیشتری را درگیر میکند.
عزت‌الله فولادوند جایی می نویسد: “گاهی فکر میکنم که چه خوب شد که من در آن ایام نوجوان بودم (ایامی که هنوز از انقلاب دیجیتال خبری نبود و برای آنکه چیزی بیاموزی یا باید کتاب می خواندی یا به داناتر از خود مراجعه می کردی!) در این مقوله بنده با کمال میل اتهام عقب ماندگی را پذیرا هستم! و شما را ارجاع میدهم به سخن یکی از دانشمندان بزرگ معاصر فرانسوی که چندی پیش در جمله ای فراموش نشدنی گفت: “اطلاعات دانش نیست”.
اینکه بدانیم فلان بازیگر متولد چه سالی است و چه ماشینی سوار میشود یا فلان بازیکن شماره کفشش چند است و دقیقه چند به کدام تیم گل زده است، اطلاعات است و دانش نیست. دانش عمق دارد و اشراف به آن تسلط میدهد و کسب آن مستلزم تحقیق، صرف زمان و البته صبوری است.
اما برگردیم به بیماری. تلگرام و دیگر شبکه های اجتماعی انسانها را این روزها به واسطه ویروس “اطلاعات” به بیماری “همه چیزدانی” آلوده اند.
روزانه هرکدام از ما انبوهی اطلاعات بی منبع و مغشوش دریافت می کنیم و این اطلاعات انسان را دچار این گمراهی می کنند که دانشمند شده است.
فرقی نمیکند اطلاعات در مورد یک بیماری باشد، یک جانور که اخیراً در هند کشف شده و دست انسان را سوراخ میکند، یک جمله از پرفسور سمیعی یا حرف های درگوشی ترامپ در کاخ سفید با یکی از مشاورانش!
برابر برخی آمار قریب به 30 میلیون ایرانی از تلگرام نه فقط به عنوان یک ابزار پیام رسان بلکه به عنوان یک منبع خبری استفاده می کنند و بارها شنیده ایم که کسانی برای مستند نشان دادن خبری که نقل می کنند می گویند خودم در تلگرام دیدم! یا عکسش توی اینستاگرام هم هست!
این دریای کم عمق از اطلاعات به انسان توهم دانایی میدهد. در تاکسی، مترو، مهمانی ها و هرجا هر بحثی پیش بیاید سر منبر میروند و همان اطلاعات را به عنوان آخرین دستاوردهای بشری عرضه می کنند. جنگ سوریه، بورس ایالات متحده آمریکا، سیستم موتور هواپیماهای ایرباس خریداری شده، تغییر سیستم بارسلونا در دوران لوئیز انریکه، نحوه درمان ذات الریه با دم نوش و… همه می توانند در این موارد متخصص شوند، چرا؟! چون در اینترنت، در تلگرام، در اینستاگرام در موردشان خوانده اند!
کسی در اینکه شبکه های اجتماعی ما را به سرعت در جریان اخبار قرار می‌دهند و یا آموزنده هستند تردیدی ندارد و دشمنی کردن با آنها، انکار خورشید در میانه‌ی روز است. اما برای آنکه دچار بیماری همه چیزدانی کاذب نشویم، نباید تنها به این شبکه ها اکتفا کنیم…
لایک …
عالی بود