امید در زندگی چه نقشی دارد؟
عجیب است که پس از گذشت یک دقیقه به پزشکی اعتماد می کنیم.
بعد از گذشت چند ساعت به کلاهبرداری، بعد از چند روز به دوستی، بعد از چند ماه به همکاری، بعد از چند سال به همسایه ای
اما بعد از یک عمر به خدا اعتماد نمی کنیم …
باور کنید برای رسیدن به هر چیزی فقط دو اعتماد کافیست: اول به خدا و دوم به خودمان
توسعه کسب و کار ما فقط در دستان توانمند خودمان و نگاه متفاوت خدا به ماست و البته که ما می توانیم بسیار ثروتمند شویم …
دوستان عزیزم در زندگی همه چیز امید است و بس …
تعدادی موش رو دانشمندان داخل یک استخر آب انداختند.
تمامی موشها فقط ١٧ دقیقه توانستند زنده بمانند و در نهایت خفه شدند!!!
دوباره دانشمندان با اینکه میدانستند موش بیش از ١٧ دقیقه زنده نمی مانند تعداد دیگری موش رو به داخل همان استخر انداختند و با علم ١٧ دقیقه تا مرگ موشها، تمامی موشها رو قبل از ١٧ دقیقه از آب جمع کردند و تمامی آنها زنده ماندند!!!!
موشها پس از مدتی تنفس و استراحت دوباره به آب انداخته شدند!!!!!
حدس میزنید این بار چند دقیقه زنده ماندند؟؟؟؟؟؟؟؟
٢۶ ساعت طول کشید تا آنها مردند.
آنها به این امید که دوباره دستی خواهد آمد و نجات پیدا میکنند، ٢۶ ساعت تمام طاقت اوردند!!!!!!
امید بهترین و بالاترین قوه محرک زندگی است!!!!
تمامی عاشقان که به هم نرسیدن
تمامی مغازه داران و کاسبانی که ورشکست شدند
تمامی مریضانی که شفا پیدا نکردند
تمامی تلاشهایی که به ثمر ننشست
همه و همه از فقدان امید بوده است!!!!!!!
همیشه به فردای بهتر امیدوار باش
همیشه به رحمت خداوند امیدوار باش!!
زندگیتان سراسر امید.
سلام خیلی متشکرم امیدوارم به نوشتن این مقالات ارزنده ادامه بدهید
با سلام
خواستم این شعر تقدیم کنم به شما…
بگذار تا مقابل روی تو بگذریم
دزدیده در شمایل خوب تو بنگریم
شوقست در جدایی و جورست در نظر
هم جور به که طاقت شوقت نیاوریم
روی ار به روی ما نکنی حکم از آن توست
بازآ که روی در قدمانت بگستریم
ما را سریست با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم
گفتی ز خاک بیشترند اهل عشق من
از خاک بیشتر نه که از خاک کمتریم
ما با توایم و با تو نه‌ایم اینت بلعجب
در حلقه‌ایم با تو و چون حلقه بر دریم
نه بوی مهر می‌شنویم از تو ای عجب
نه روی آن که مهر دگر کس بپروریم
از دشمنان برند شکایت به دوستان
چون دوست دشمنست شکایت کجا بریم
ما خود نمی‌رویم دوان در قفای کس
آن می‌برد که ما به کمند وی اندریم
سعدی تو کیستی که در این حلقه کمند
چندان فتاده‌اند که ما صید لاغریم
با سپاس